“Kom jij werken aan de Zeeuwse kust?”
Destijds had ik verkering met een jongen die 2 zomers daarvoor was verhuisd naar Zeeuws-Vlaanderen. Dus googelde ik een beetje “vakantiewerk Zeeland.” Toen ineens heel groot vacatures van het uitzendbureau op mijn beeldscherm verschenen: “Kom jij werken aan de Zeeuwse kust?” Dacht ik: “Waarom ook niet!”
Dus ik belde en had ik de keuze om op verschillende plekken aan de slag te gaan. Zonder verder onderzoek koos ik het Strandpaviljoen waar ik het minste moest betalen voor de overnachtingen, want het vakantiepersoneel sliep in een caravan met tenten op een in de buurt gelegen camping.
Ik ging op kennismakingsgesprek en ik was aangenomen. 0,0 ervaring in de horeca, niemand die ik op de werkplek kende, verplicht kamperen dat niet precies mijn ding was en ver van huis. Wel een vriendje in de buurt, maar verder was ik op mezelf aangewezen.
Daar ging ik. Ik maakte kennis met mijn camping huisgenoten, een van de meiden liet met het e.a in de buurt zien en de volgende dag ging ik aan de slag.
Hard werken en hard genieten
Ik kan je vertellen, nu na 20 jaar geniet ik nog van deze tijd! We werkte hard, maar lachte ook ontzettend veel. We werkte veel, maar er werd goed voor ons gezorgd en na werktijd was het staptijd. Het leven op de camping beviel me wel, ik maakte veel nieuwe vrienden, leerde Zeeland en Nieuwvliet kennen, deed ervaring op achter de bar, in de afwas, achter het strandloket en in de bediening.
Het strandpaviljoen waar ik terecht kwam stond bekend om de zomerse disco’s, niet voor de jeugd maar zo een voor alle leeftijden, iedereen wilde die avonden werken. Het was altijd feest, ook al waren dit de langste dagen. Polonaise over het terras en door de keuken, dansen achter de bar en zingen uit volle borst.
Het was een zomer om nooit te vergeten. Na deze zomer kwam ik terug werken in de schoolvakanties en werd ik verliefd op een Zeeuw waardoor mijn andere relatie stuk liep. 2 jaar lang werkte ik met veel plezier in de horeca, reisde ik veel heen en weer tussen Gelderland en Zeeland. Doordat ik al 2 jaar aan het “integreren” was voelde het als een kleine stap om na mijn studie Bedrijfskunde en Agribusiness aan de HAS in Den Bosch in 2004 te verhuizen naar het Zeeuwse Nieuwvliet. Ik voelde me er thuis, had er direct een vaste baan op een lokaal administratie kantoor en begon zo aan mijn Zeeuwse leven hier.
Na 20 jaar
Zijn vele Gelderse vriendschappen verwaterd. Gelukkig kom ik vele nog tegen tijdens kermissen in Gelderland en gewoon even bijkletsen is dan ook al heel fijn. De echte vriendschappen zijn overgebleven.
- Of ik ooit terug wil naar Gelderland? Nee, ik mis het gemak van een grote stad in de buurt wel eens, maar dat weegt niet op tegen het woongenot dat we hier hebben.
- Of ik verzeeuwd ben? Mijn familie zegt van wel. Terwijl ze hier nog altijd zeggen dat je kan horen dat ik niet van hier ben.
- Wat ik het grootste nadeel vind? De afstand naar mijn ouderlijk huis. Mijn ouders worden ouder en ik sta daar pas na een kleine 3u reizen. Ik kan reizen en ik heb de mogelijkheid, dus als het is zoals het is dan rij ik er gewoon naar toe.
- Toen ik ontslag nam van mijn loondienst in 2016 kon ik ook weer op dit paviljoen terecht om te werken in de horeca. Andere uitbater, een collega uit 2002. Vanuit hier bouwde ik naast mijn part-time horecabaan Flex op. Dat ging destijds zo snel dat ik binnen 6 maanden 100% voor het ondernemerschap koos.
Destijds koos ik grotendeels op gevoel, zonder het te beseffen. Tegenwoordig kies ik veel vaker op gevoel, zonder een verklaring nodig te hebben, zonder heel diep na te denken, maar gewoon omdat je voelt dat het zo is of mag zijn.
Nu 20 jaar later zit ik hier nog steeds prima. Op naar de volgende 20 jaar in Nieuwvliet!
Wil je meer over mij weten? Lees dan ook zeker deze blog of volg me op social media, je vind me op Facebook, Instagram en Linkedin.
Liever maandelijks een update met tips ontvangen in je mailbox? Schrijf je dan in voor mijn impulsmail.
