Toen ik als ondernemer begon dacht ik: “Heerlijk die vrijheid, mijn eigen werktijden en als ik iets meer uren ga werken dan dat ik in loondienst deed, is dat helemaal niet erg.”
Het was ook heerlijk, maar als je begint te groeien dan is dat in het begin vooral in uren. Je gaat ongemerkt steeds iets meer werken, je werkt langer door. Een avond, een weekend, een kleine sluipmoordenaar van je tijd.
In het begin vond ik dat ook nog helemaal prima, maar ergens bereik je een grens. Voordat je deze grens bereikt moet je al keuzes maken. Je moet niet wachten totdat het te laat is.
Naast mijn ondernemerschap ben ik ook nog partner van mijn man, moeder van mijn kinderen, dochter, zus, schoonzus, vriendin. Ik heb ook nog een leven naast het ondernemen.
Waar ik lange tijd dacht dat ik vooral moest laten zien hoe hard en hoeveel tijd ik werkte ben ik er inmiddels wel achter dat dat vooral een grote mindfuck is voor jezelf.
Wie zegt dat je 8u achter die computer moet zitten? Wie zegt dat je 5 dagen per week moet werken.
In 2020 kreeg ik een enorme wake-up call. Het was de eerste Corona lock-down. Kinderen thuis, thuis onderwijs geven in de voor mijn bedrijf drukste periode van het jaar.
Hoe ik het voor elkaar heb gekregen weet ik eigenlijk al niet eens meer. Ik begon vaak al om 6u zodat ik al de nodige uren had gewerkt voordat de kinderen beneden waren.
Tegen eind april deed ik mee met de challenge van Anjo de Bruijckere. Waar ik dacht meer plezier te ontdekken om toe te passen in mijn zakelijke werkzaamheden kreeg ik keihard een spiegel voor gehouden.
Ik moest keuzes gaan maken, want ik ben ook maar een mens.
Ik ging bewust werken met een team, ik ging minder uren werken, ik plande middagen vrij. Ik werd weer baas over mijn bedrijf en over mijn agenda.
Dit maakte me een betere ondernemer, leukere partner, lievere moeder en daar pluk ik nu nog steeds dagelijks de vruchten van.
Dit is voor mij trouw beloven aan mezelf. Kiezen voor mezelf, heel bewust en consequent.
Het is niet altijd makkelijk. Nog steeds duiken er wel eens stemmetjes op “Wat zullen ze wel niet denken”, maar ik kan dat nu makkelijker parkeren.
Het gaat er niet om wat de wereld van mij vindt, het gaat erom wat ik van mezelf vind. En ik vind het mezelf waard om voor te kiezen.
Wil je mijn hele verhaal beluisteren over mijn keuzes in het trouw zijn aan mezelf? Beluister dan de podcast aflevering hier terug.
